Regen en racisme

Zoals jullie wellicht hebben meegekregen regent het nogal hard in Thailand. En ja hoor, ook precies op de plek waar wij naar toe wilden. Dus dagen lang regen en dagen lang geen bootverkeer mogelijk. Er zijn zelfs mensen van de eilanden geevacueerd!
Zodoende zijn we nooit op Koh Tao aangekomen en in het stadje Chumphon, waar onze treinreis eindigde, blijven hangen bij het eerste de best cafe wat we zagen vanaf het station. Maar het is er briljant: Het is een soort rasta cafe en rastaurant met boksring en kruisend aan een illegale gokruimte waar 24 uur per dag mannetjes al rokend zitten te kaarten. En het is hier nu weer droog! Hier in de stad zijn goede wegen met goede waterafvoer, dus de overstromingen zien we hier ook alleen maar op tv.
Er komen hier veel Thaise en westerse mensen die in Champhon wonen. Intussen hoeven we niet eens meer naar Koh Tao en kennen we hier heel wat leuke mensen met wie we leuke dingen doen. Het is fantastisch om zoveel verhalen over Thailand te horen van Thaise mensen zelf, of mensen die hier al jaaaren wonen. Ook hebben we veel gepraat met een jongen uit Myanmar.

Er zitten in Thailand enorm veel vluchtelingen uit Myanmar, het buurland met een regime waarnaast Kadaffi een lieverdje lijkt. Langs de grens is een aantal heel grote vluchtelingenkampen te vinden, met enorme aantallen vluchtelingen. Maar ook zijn er veel mensen in heel Thailand te vinden, die hier een leven proberen op te bouwen. Dat wordt ze hier echter vaak flink lastig gemaakt. Een Engelsman die hier al jaren woont, vertelde ons dat de Thai nogal racistisch zijn. De Myanmar krijgen bijvoorbeeld standaard minder betaald dan de Thai voor precies hetzelfde werk. Eigenlijk niet eens hetzelfde werk; de Myanmar krijgen de kutklusjes… En in onze guesthouse zien we het ook gebeuren, er werkt hier een Myanmar jongen, Lentee. De Thai mogen eerst, dan pas de Myanmar. (Tenzij het om werk gaat, dan is het andersom) De Thai komen bij ons aan tafel zitten om bier te drinken, de Myanmar pas als we hem uitnodigen - en dan nog moeten we aandringen. Gelukkig gebeuren er ook goede dingen. Onze hostess werkt bij een hulporganisatie die opkomt voor de rechten van de Myanmar en vanmorgen werd Lentee geinterviewd over het leven als Myanmar in Thailand. We zijn erg benieuwd hoe het zal zijn als we naar Myanmar zelf gaan. Maar ja, zouden we daar de onderdrukking ook echt te zien krijgen?

Hanneke bokst! Ze heeft al twee Muay Thai trainings achter de rug en sjonge, wat is dat heftig zeg! Beide keren viel ze bijna flauw van uitputting. Haar been en elleboog zijn behoorlijk blauw van al het schoppen en stoten…

We vermaken ons hier dus prima! Het plan Koh Tao is mislukt, maar daar zijn alleen maar goede dingen uitgekomen. “The 3 Independent “ in Chumphon is een topplek!

Liefs van Hanneke en Ruben

Foto's en zelfs een filmpje: https://picasaweb.google.com/ruben.chatlein/ChumphonThailand?feat=directlink